بحران آموزش آنلاین

[koo_dropcap type=”boxed”] خ [/koo_dropcap]خبر خودکشی سید محمد موسوی زاده، یک شوک اساسی به جامعه‌ی ایرانی بود، کودک یازده‌ ساله‌ی بوشهری که به دلیل محرومیت اقتصادی به امکاناتی از قبیل تبلت یا گوشی هوشمند دسترسی نداشت تا در اوضاع و احوال بد کنونی به درس و مشقش برسد.
چنین رخداد تلخی این مسئله را پیش روی ما می‌گذارد که چرا سیستم آموزش آنلاین ما این توانایی را ندارد که بستر مناسب آموزش را برای افراد کم بضائت و بی بضائت فراهم کند. مگر این سیستم اساسا به این منظور ابداع نشده که امکانات آموزشی را برای همگان فراهم کند، اما چرا برعکس موجب شده که یک نفر این چنین جان خود را بگیرد.
البته شکی در این نیست مولفه‌های زیادی در این مسئله دخیل است، اما آن چه از همه واضح و مبرهن‌تر است و در این ماجرا دخیل، همین زیرساخت فاجعه‌بار آموزش آنلاین در ایران است. و کنکاش در همین مسئله و به نقد و پرسش کشیدن آن کمترین کاری است که برای جلوگیری از تکرار چنین رخدادهایی می‌توان انجام داد.
این کاری است که شماره‌ی هفدهم مجله‌ی بازخورد قصد آن را کرده است. بازخورد که دوماهنامه‌ایست در حوزه‌ی فرهنگ، فناوری و ارتباطات پرونده‌ی این شماره‌اش را به موضوع پر اهمیت آموزش آنلاین و از راه دور اختصاص داده است. چه این که وضع و حال این عالمگیری اهمیت پرداختن به چنین موضوعی را دوچندان می‌کند.
در بخشی از سر مقاله‌ی این شماره پس از اشاره به مشکلاتی که گریبانگیر آموزش آنلاین در ایران است، اعم از سرعت اینترنت و عدم آشنایی معلمان و دانش‌آموزان با چنین سیستم‌هایی، آمده است: ((طبیعی است در چنین شرایطی کیفیت آموزش آنلاین در قیاس با آموزش حضوری بسیار پایین باشد. علاوه بر این، شواهد گویاست که آموزش آنلاین در امتداد نوعی تجاری‌سازی آموزش پیش می‌رود که از چند دهه قبل آغاز شده است. اغراق نیست اگر بگوییم اکنون شاهد نوعی شکاف دیجیتال بین طبقات مختلف جامعه هستیم: بخت تحصیل از راه دور اقشار مرفه و متوسط به بالای جامعه به مراتب بیش از تحصیل اقشار کم درآمد است. بی‌شک شکاف دیجیتال در تحصیلات آنلاین، عوارض خود را در آینده نشان خواهد داد و چه بسا عواقب آن تا چند نسل ادامه یابد.))
علاوه بر این‌ پرونده، مقالاتی درباره‌ی ((اچ. جی. ولز))، نویسنده‌ی رمان ماشین زمان و فیلم‌هایی در تاریخ سینما که به موضوع روزنامه‌نگاری می‌پردازند، در این شماره‌ی بازخورد منتشر شده است.