مافیا، فاسق روح جوامع

[koo_dropcap type=”boxed”] ح [/koo_dropcap]حس حضور مافیا در هر جایی در کم‌رنگ‌ترین حالت ممکن هم باشد عین به عین اخطاری است که باید آن را جدی گرفت. حضور مافیا نشان‌دهنده‌ی چیزی جز فساد و تباهی نیست. ریشه دواندنش هم در میان رگ‌های یک جامعه علامت هشدار و درافتادن در سراشیبی زوال است. در عین‌حال، این که مجله‌ای به خود جرئت دهد تا درباره‌ی چنین موضوع خطیری خطر کند و پرونده‌ی آخرین شماره‌اش را به آن اختصاص دهد ستایش برانگیز است. به خصوص اگر چنین مجله‌ای در شرایط بغرنج مطبوعات ایران نفس بکشد.
دیلمان چنین کرده است. در دوازدهمین شماره‌ی خود که کوتاه مدت است که روانه‌ی پیشخان مطبوعات شده است پرونده‌ا‌ی مفصل را به «مافیای ایرانی» اختصاص داده است. از شبکه‌ای سخن به میان آورده که مرتبط کننده‌ی سازمان‌های مافیایی در سراسر جهان است؛ از مافیای دارو گفته که چطور شرایط کرونایی را بدل به ماشین پول‌سازی کرده است؛ از مافیای دانش که دانشگاه‌ها را بدل به گاو صد من شیرده کرده است؛ از مافیای آموزش که مدارس را بدل به صندوق تجارت کرده است و از مافیای فساد و فحشا که…
دیلمان در این شماره همه‌ی جوانب مافیا را بررسی کرده است؛ از ریشه‌های شکل‌گیری تا ارتباطاتی که چنین سازمان‌هایی با دولت‌ها برقرار می‌کنند. و این که چطور همچون یک زائده‌ی سرطانی، انگل وار، به سان یک زالو به قربانی خود که همان جوامع هستند می‌چسبند و شیره‌ی روح و جانشان را می‌مکند.
البته دیلمان 12 صرفا به مافیا بسنده نکرده است و جستارها و مقالات و گزارش‌ها و مرور چند کتاب‌ را نیز در این شماره به خوانندگان عرضه کرده است.
جدا از آنان که علاقه‌ی فراوانی به کنکاش در چیستی مافیا دارند و علاقه‌مندندتا نسبت به وجوه مختلف آن آگاهی پیدا کنند، این شماره به آن دسته از افرادی که نگران شرایط کشورند و شمه‌ای از حضور مافیا را در سرزمینمان حس می‌کنند نیز  پیشنهاد می‌شود.