آنگاه ؛ شماره ۱۰ بوشهر ؛دروازه ی مدارا

ویراستاری نقد و بررسی

مجله آنگاه در مدت کوتاه انتشار خود توانست نظرات گوناگونی را به سمت خود جلب کند. حضور مستمر در شبکه‌های اجتماعی و برگزاری جلسات متعدد رونمایی و معرفی مجله و همچنین معرفی در برنامه تلویزیونی دیدبان توسط مسعود بهنود نشان از استقبال مخاطبان این مجله دارد. در نهم مرداد ۱۳۹۷ علی دهباشی مدیر مجله بخارا جهت قدردانی از انتشار مجله آنگاه در سلسله برنامه‌ های شب‌های بخارا، شبی را به این مجله اختصاص داد.

گرافیک خاص مجله که توسط ایمان صفایی طراحی شده‌است از نکات قابل توجه این مجله تاکنون بوده‌ است. علیرضا یزدانی در نقد گرافیک آنگاه می‌ نویسد: مجله‌ی آنگاه با وجود انتشار جدید با سر و صدای زیادی وارد میدان شده و البته محبوبیت زیادی را هم در این مدت کوتاه کسب کرده‌است. هر چقدر که در مجله‌هایی مانند «نشان» و «شیوه» شاهد گام‌ های هماهنگ و منظمی هستیم و خوانندگان در بستر آرام و بدون تنش آن‌ها به پیش رانده می‌شوند؛ در مجله آنگاه، حواس خوانندگان به بازی گرفته شده و در هر صفحه به سویی پرت می‌ شود. سطرهای طولانی؛ عدم رعایت فاصله‌ هایی که باید هدایتگر خوانندگان باشند؛ عدم پایبندی به راه و رسمی مشخص در ساختار بصری، و همچنین زیر پا گذاشتن قواعد بدیهی حاشیه‌ها، از جمله مواردی هستند که این نشریه دوست‌داشتنی و پرطرفدار را در موقعیتی هرج‌و‌مرج طلبانه قرار می‌دهد؛ موقعیتی که در آن، به بازی گرفتن غیرمسئولانه اصول طراحی و بی‌توجهی به روانشناسی ادراک بصری خوانندگان، به یک اصل محوری در گرافیک آن مجله تبدیل می‌شود.

محمدرضا شریف‌زاده در برنامه تلویزیونی سفید مجله آنگاه را ادای دینی به کتاب هفته احمد شاملو و طراحی‌های مرتضی ممیز می‌داند و استقبال فوق‌العاده مخاطبین از شماره یک مجله را به آینده‌ای بسیار امیدوارکننده تعبیر می‌کند.

آلبرت کوچویی روزنامه‌نگار و برنامه‌ساز رادیویی در برنامه نقطه سرشب با متفاوت خواندن انتخاب موضوعات هر شماره مجله آنگاه را دارای یک نگاه تازه و نو هم‌چنین نشریه‌ای ماندگار و فاقد تاریخ مصرف معرفی می‌ کند. در همین برنامه یوسف رحیمی شماره خیابان انقلاب آنگاه را واجد ایده‌های عالی و خلاقانه و هوشمندانه در معرفی خیابان انقلاب معرفی می‌ کند.

مهرداد خدیر در وب سایت عصر ایران با اشاره با انتشار سخت مجلات در هنگامه گرانی کاغذ و چاپ مینویسد :در روزگاری که نَفَس شماری از مطبوعات چاپی به شماره افتاده و از عهد‌ه‌ی هزینه‌ی چاپ و کاغذ بر نمی‌ آیند یا مخاطبان، فضای مجازی و شبکه‌ های اجتماعی را ترجیح می‌دهند یا به رغم علاقه و اشتیاق، احساس می‌کنند پول خرید مطبوعات را ندارند، «آنگاه» یک اتفاق ویژه است.مجله/ دوماهنامه و در واقع فصل‌نامه ای که هم نشریه خوان‌های حرفه‌ای را راضی می‌کند و هم آنها که به دنبال کاری فاخر و در حد کتابهای نفیس هستند و از صرف تورق هم لذت می‌برند. برخی البته جنس «آنگاه» را بیشتر با کتاب متناسب می‌دانند تا فصل‌نامه و یک کار مطبوعاتی و رسانه‌ای یا چون به موضوعات روز نمی‌پردازد و کافی است با بخارا یا نگاه‌نو مقایسه شود.